mal

[ma:l]

1) Zoologiýa Oba hojalygyndaky ownukly-irili haýwanlar (dowar we iri mallar hakynda).

∙ Mallaryň hem olaryň dersleriniň dymyljyk ysy ösýän şemala aralaşyp, Hoşgeldiniň burnuna urdy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

∙ Olar ekerançylygy-da, mal edinip köpeltmegi-de bilmändirler. (Gadymy Dünýä Taryhy)

∙ Başy sagyň, maly tükel. (Nakyl)

∙ Mal eýesiniň gözünden suw içer. (Nakyl)

∙ Mal eýesine çekmese, şumluk. (Nakyl)

2) Göçme manyda Haryt, zat.

∙ Pagtaň barmy --däne-de seniň çuwalyňda, senagat mallary hem seniň sandygyňda. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)

3) Küştçülik termini Küştüň iri çöpleri (perzi, pil, at, ruh).

∙ Küştüň mallarynyň atlarynyň gelip çykyşy örän gyzyklydyr. («Pioner» žurnaly)

◊ gaçak mal — Gadagan haryt.

◊ gara mal — Şahly iri mallar.

◊ mal janly — Maly gowy görýän (adam).

∙ Men-ä Muhammet ýaly halkyň gamyny iýýän mal janly, eli nanly başlyk gören däldirin. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

◊ mal kesmek — Gyzyň galňyny kesgitlemek.

∙ Ol gyzyna mal kesip galňyny aýtman, ujundan mal geçirtmän, biziň öňümizde bu şertleri goýýar, ine, şunsy düşnüksiz. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

◊ mal ýitirmek — Küşt oýnunda mugt aldyrmak, malyňy gidermek.